Zdrowie, medycyna

www - kliknij - https - strona - to - strona - tam - tam - tam - http
PODCIŚNIENIE 20 lutego 2014, Doktor No comments Podciśnieniem (hypołonia) nazywamy obniżenie się ciśnienia krwi poniżej normy fizjologicznej. Najniższą granicą ciśnienia skurczowego krwi, którą można uważać jeszcze za prawidłową, jest 100 mm Hg, rozkurczowego zaś 60 mm Hg. Odróżniamy podciśnienie pierwotne i wtórne. Podciśnienie pierwotne występuje na tle konstytucjonalnym u osób astenicz- nych z przewagą układu przywspółczulnego, poza tym w niedoczynności tarczycy, nadnerczy i gruczołów płciowych. Podstawy kinetyki 3 września 2014, Doktor No comments Wychodząc z założenia, że większość odchyleń od prawidłowej czynności narządu ruchu uwydatnia się w czasie poruszania się, a zwłaszcza w czasie chodu, konieczne jest poznanie mechaniki chodu prawidłowego. Łatwiej później dostrzec nieprawidłowości. Podobnie znając podstawy kinetyki kończyny górnej, łatwiej można zrozumieć przyczyny i szczegóły zaburzenia poruszania kończyną górną i łatwiej ustalić plan leczenia. Mechanika chodu. Chód można nazwać ciągłą pogonią kończyn dolnych za przesuwanym do przodu środkiem ciężkości ciała. Chód rozpoczyna się od wytracania równowagi na skutek przesunięcia środka ciężkości ciała przed czworobok podparcia nachyleniem miednicy i tułowia. Dla utrzymania równowagi nie obciążoną kończynę przenosi się ku przodowi (faza wykroku), opiera piętę o podłoże i przesuwa środek ciężkości do boku i przodu nad opieraną kończynę (faza podporu). Potem następuje oparcie całej stopy i dalsze przesuwanie środka ciężkości przed stopę. Faza odbicia przypada na końcową część fazy wykroku kończyny przeciwnej i początek fazy podporu. Przez krótki moment w czasie chodu powolnego obie kończyny oparte są jednocześnie na podłożu. Natomiast w czasie biegu nie ma tego momentu, o podłoże opiera się tylko jedna kończyna. Postać dojrzała 25 października 2014, Doktor No comments Budowa i rozwój. Postać dojrzała o wymiarach 7,5-16 x 4-7 mm i 3,5-5 mm grubości w płaszczyźnie grzbietowo-brzusznej centralnej części ciała, czerwonawo- brunatna o charakterystycznym owalnym kształcie, silnie wypukła od strony grzbie-towej, płaska od strony brzusznej. Jej powierzchnia pokryta jest łuskowatymi kolca- mi skierowanymi do tyłu. Przyssawka brzuszna, leżąca pośrodku ciała, bywa nieco większa od gębowej. Otwór gębowy prowadzi do mięsistej, prawie kulistej, gardzieli i krótkiego przełyku, który rozgałęzia się na dwa pnie jelitowe, przebiegające faliście po bokach i kończące się ślepo w części tylnej. Jądra groniaste, leżą nieco ukośnie w tylnej części ciała. Odmiennie niż u większości przywr, bo za przyssawką brzuszną, mieści się zatoka płciowa brak jest narządu kopulacyjnego (cirrus) i jego torebki. Za przyssawką brzuszną, po prawej stronie, znajduje się rozgałęziony jajnik. Żółtniki ciągną się po bokach wzdłuż całego ciała. Krótka spętlona macica znajduje się na poziomie jajnika po lewej stronie ciała. Postać naczyniowa 8 marca 2014, Doktor No comments Postać naczyniowa zapaści jest następstwem nagłego ubytku krwi (krwotoku) lub gwałtownego rozszerzenia się naczyń. Rozszerzenie się naczyń może być spowodowane porażeniem ośrodka naczynioruchowego (omdlenie ze strachu, bólu, upojenie alkoholowe, narkoza) lub też bezpośrednim porażeniem naczyń krwionośnych (wstrząs anafilaktyczny, wstrząs histami- nowy). W zapaści naczyniowej istotnym czynnikiem patogenetycznym jest zmniejszenie dopływu krwi do serca, wskutek czego zmniejsza się pojemność wyrzutowa komór, mimo że sprawność skurczowa serca jest początkowo prawidłowa. Czynność serca ulega wyrównawczemu przyśpieszeniu, dzięki czemu pojemność serca może się utrzymać początkowo na prawidłowym poziomie. Po pewnym czasie jednak, w miarę upływu krwi lub dalszego rozszerzania się naczyń, przyśpieszenie rytmu pracy serca nie zabezpiecza utrzymania pojemności minutowej – serce wyrzuca w jednostce czasu coraz mniej krwi na obwód. W rezultacie wytężona i nieekonomiczna praca serca powoduje w końcu jego wyczerpanie, co jeszcze bardziej pogłębia niewydolność krążenia. Równocześnie niedokrwienie tkanek, zwłaszcza ośrodkowego układu nerwowego, powoduje załamanie się mechanizmów regulacyjnych, wskutek’ czego dochodzi do dalszego upośledzenia czynności serca i naczyń.